Bir çakıl taşı olsaydım yürüdüğün kumsalda, ya da en parlayan yıldızın baktığın semâda. Hani gözün değsede yer edinsem kainatta, öyle her zerrenle seviyorum seni.
Okuduğun her mısrada, üç yudum suyunda yahut mutlu olduğun her anında, yer edinip zihninde bir düşüncen de ben olsaydım.
Sevdiğin her çocukta, kıldığın her namazda, hüzün gönlüne çökende, ellerini her açtığında ettiğin bir duanda ben olsaydım.
Son kalesi olacağım aşkın. İçimdeki rüzgarın, umudunu harlayacak sevdaya inancı kalmayanların. Savunacağım sevgimi dik duracağım arkasında. Bir sana eğilecek başım bir de rükuda.
Çok istersin imtihanın olur, bilirim. Acıtsa da, kanatsa da severim. Ruhumun çarşafıdır tenin. Yazın serin, kışın ısındırır sesin. O kadar yüreğimsin ki, öyle nasibin değilim senin.
Bak şiirimde bile tutarsızım. Nasıl başladı, nasıl bitti satırlarım. Ben seni nasıl seveceğimi şaşırdım..
✍️ Murat Çağlar