Kısa bir kitap olmasına rağmen içerdiği yoğun melankolik atmosferden dolayı bitirmem uzun sürdü. 18. yüzyıl yazarlarından olan Goethe Aydınlanma ve Akıl Çağı'nın o bilimsel ve rasyonel olarak berkittiği her şeye taban tabana zıt fikirlerle -Romantizm akımının bir uzantısı olarak- bu kitabı vücuda getirmiş. Werther'in Lotte'ye karşı duyduğu umutsuz aşkın Werther'i sürüklediği duygusal ve psikolojik durumlar usta bir dille anlatılmış. Ama ben Werther'in karakterinde Goethe'nin Jesus'un kendini ''kurban etmesi'' metaforunu kullandığını düşünüyorum. Evet çağlar geçmekte, fakat Jesus gibi Werther gibileri hep vardı, hem olacak der gibi Goethe.
