Yıkım
Eve savaşı, böyle kitlelerin gelişigüzel öldürüldüğü türde bir savaşı hiç yaşamamıştı. Onun ilgilendiği ölümler her zaman daha kişisel olmuştu, daha ayrı. Bir şekilde mahrem. Beden, kan, amaç, merhamet.
Şu anda gördüğü şeyde hiç mahremiyet yoktu. Uzaktan halledilen toplu yıkım, katil ile kurban arasındaki bu nahoş bağı ortadan kaldırıyordu.
Sayfa 220Kitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.