Konaklar vükelânın, vezirlerin, zenginlerin oturdukları kışlık binalardı. Kış mevsimine girilirken köşklerden, yalılardan konaklara göç edilirdi. Konaklar, gâh cepheleri caddeler, sokaklar üstünde, gâh tamamen bahçe içerlerinde haremlik, selâmlik olmak üzere iki daire hâlinde inşa edilirdi. Mutfaklar, arabalık ve diğer müştemilât, konaklardan ayrı olarak yapılırdı...
Kaynaklar: Reşad Ekrem Koçu, İstanbul Ansiklopedisi, C. 2, İstanbul 1959, s. 697; Semavi Eyice, Ali Paşa Konağı, DBİA, C. 1, İstanbul 1993, s. 198; Kemal Beydilli, Âli Paşa”, DİA, C. 2. İstanbul 1989, s. 425-426; Serap Sunay, Bir Sadrazam Konağının DeğişiKitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.