Alice Miller’dan okuduğum ilk kitap. Bahsettiği dünyaca ünlü sanatçılar olsa da insan evindeki yavrusuyla ilişkisini düşünüyor her satırında. Çocukluk travmaları, çocuklukta maruz kalınan ve yetişkin gözünden önemsiz, çocuk gözünden dönüm noktası olan olaylar.. Kitap da Hitler ile kısa bir an için empati kurmak ona hak vermek değil, onun yaralı çocukluğunu anlamak ve yetişkinlikteki davranışlarını temellendirmek olur. Kitap, bunu yapabilmesi açısından başarılı. Ancak sonlara doğru iki konudan dolayı yazarın düşünme tarzını pek sevemedim. 1. Konu; yazarın evde doğumu hastanede doğuma tercih etmesi, bebeğin sağlığı için yapılan tıbbi müdahaleleri bebeğin duygularının görmezden gelinmesi olarak anlatması bana göre bir düşünce değil. 2. Konu; Hz.İbrahim ve Hz.İshak ile ilgili geçen kurban etme olayı ile ilgili düşünceleri bana göre ters düşünceler Baştan söylemeliyim ki ‘herkes’ sevmez bu kitabı.Fakat bunu dini duygularımızla değil de ebeveyn gözüyle okursak itaat mi sevgi mi diye düşünür dururuz. Nietzsche, Picasso, Kathe Kollwitz, Buster Keaton hakkında yaptığı analizlerle gerçekleri gözler önüne seriyor. Pek çok kişi tarafından uzun süredir rafa kaldırılan anahtarla (çocukluk) paslı kilitleri açıyor ve okuyucularına beklenmedik zengin bir bakış açısı sunuyor. Picasso Guernica’da ne anlattı? Buster Keaton neden hiç gülümsemedi? Nietzsche neden kadınlara ve dine bu kadar çok hakaret etti? Niçin aklını yitirdi? Hitler ve Stalin neden zalim ve katil oldu?

İhmal Edilen AnahtarAlice Miller · Profil Kitap · 2021190 okunma

·

192 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

E.Zehra Akpınar Özal