Kefelerden birinde ölünün açık iradesinin ve ahlaki vicdanının yeri olan kalbi,diğerinde ise gerçeğin tüyü vardır.O zaman İbis başlı Thot ölüler tanrısı Osiris’e döner ve şöyle der:”Falanca,terazide tartıldı kalbi doğrudur;çünkü bu kalp bir tüyden daha ağır değil.”
O zaman ölü Maâ Kherou olur-doğru ve temize çıkmış-… Kalbi,”annesinin kalbi”,”doğduğundaki kalbi” canlıyken sahip olduğu kalp,ona karşı tanıklık etmemiş,tanrılar karşısında onu ezmemiştir.O zaman ölü,tartılmış,tam,eksiksiz olarak,ebediyet sürdükçe,istediği her yere gidebilir…