"Ohh!" dedi. "Göğsümün içine tıkışmış, büzüşmüş, çöpleşmiş ne varsa, okyanusa döktüm sanki."
Yürürken ona sezdirmeden elimi göğsüme koudum. Tatlı bir karıncalanma hissettim. Çöp sayılmaz benimki. Ayağın, kolun tutulur, ardından karıncalanma başlar ya, öylesine bir duygu kıpırtısı. Kalbimi taşıyan karıncalar, sizi seviyorum!
Sayfa 178Kitabı okudu
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.