TANRI konuşur herkesle, yalnızca onu yaratmadan önce,
sonra suskun çıkar onunla gecenin içinden.
Ama o sözler, henüz kimse başlamadan önce,
şöyledir, o bulutsu sözler:
Alıp götürecek seni duyuların,
yürü özlemlerinin bittiği yere dek
ve bana giydireceğin elbiseyi seç.
Nesnelerin ardındaki yangın ol da
gölgeleri uzayınca
örtsünler beni boylu boyunca.
Açık ol her şeye; güzelliğe ve dehşete.
Yürümelisin sadece; erişilmez değil hiçbir his.
Koparma kendini benden.
Yakında o ülke,
yaşam diye adlandırılan.
Tanırsın onu
ağırlığından.
Uzat elini bana.
Sayfa 74Kitabı okudu
·
10 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.