Ruhsal dengesi yerinde olan bir insan için sözle ifade edilmeyen, her davranış anlamsızdır. Sözler kullanılmadıktan sonra, duygular eyleme dönüşmeyen, dönüşemeyen duygular günümüz insanının en büyük sorunu bence.
okurken aklıma bu dizeleri getirdi:
gülümseyerek konuş da başkalarıyla
somurt avluda sadece ikimiz kalınca.
yahut; bülent parlağın: benim en güzel mesleğimdir seni sevmek.