Osamu Dazai'dan okuduğum ikinci kitap. Sağlık dojosunda kalan hasta bir adamın mektuplarından oluşan bir kitap. Açıkçası konu beklentisiyle okunacak bir kitap değil, genel olarak yazarın düşüncelerini okuyoruz. Yazarın kadınlar hakkındaki düşüncelerinden haberdardım ama bu kadar rahatsız olacağım aklıma gelmemişti. Bazı düşüncelerde (ölüm ve yaşam hakkında) yazarla birlikte düşündüğüm oldu ama özellikle kadınları ve duyguları bu kadar basite ve hastalıklı bir boyuta indirgemesi beni hayal kırıklığına uğrattı. Son 2-3 paragraf kesinlikle muhteşemdi ama kitabın genel havası pek hoş değildi.
