Toplumun dışına itilen kadınların başlarını sokacakları çatıları olması için, Kadın Sarayı yapılması için, savaşan Blanche ve Albin’in hikayesi anlatılıyor romanda. Bu öyle bir hikaye ki bazen gemi su alsa bile parlayan bir fener, bir sur, bir kale gibi ayakta durmanın gücünü hissediyorsunuz.
Hikayenin diğer kadın kahramanı ise Solene. Bir zamanların hırslı, çalışkan avukatı iken müvekkilinin intiharı sonucunda yolunu kaybeden Solene. Psikiyatristinin tavsiyesi üzerine gönüllü olarak Kadın Sarayı’nda arzuhalci olarak çalışmaya başlıyor. Bu zorlu görevde yaşadığı olaylar, Saray’a sığınan kadınların yaşam güçleri, tutkuları, Solene’in iyileşmesine neden oluyor.
Yazar bu iki hikayeyi iç içe geçirip biz okurları sıkmadan, yormadan öyle güzel anlatmış ki…
