Dünyâ talebiyle kimisi halkın emekte
Kimi oturup zevk ile dünyâyı yemekte
Yok derdüne bir çâre ide mîr ü gedâda
Sen çektiğin âlâmı eğer sakla eğer de
A’yân-ı cihândan kerem umma anı sanma
Asâr-ı ‘atâ ola ne paşada ya begde
Matbahlarına aç varan âdem değenek yer
Derbânları var göz kapuda el değenekte
Bir devrde geldük bu fenâ âleme biz kim
Âsâr-ı kerem yok ne beşerde ne melekte
Ağyâr vefâdan dem urur yâr cefâdan
Âdemde vefâ olmaya vü ola köpekte
Evc-i feleğe bastı kadem câh ile câhil
Erbâb-ı kemâlin yeri yok zîr-i felekte
Yâ Rab bize bir er bulunup himmet eder mi
Yoksa günümüz böyle felâketle geçer mi
---------------------------------
* Halkın kimisi dünyayı elde etmek için emekte, kimisi de oturmuş (emek harcamadan) zevkle dünyayı yemekte.
* Sen çektiğin elemleri ister sakla ister söyle, derdine ne beyden ne de fakirden bir çare yok.
* Cihanın önde gelenlerinden kerem bekleme,
ihsan eseri paşada veya beyde olur sanma.
* Onların mutfaklarına aç giden insan sopa yer, Gözleri kapıda elleri değnekte kapıcıları var.
*Bu fani dünyaya öyle bir devirde geldik ki cömertlik alameti ne insanda ne melekte var.
*Başkaları vefadan bahseder,dost cefadan. İnsanda vefa olmasın da köpekte mi olsun?
*Cahil, makamı ile feleğin tepesine ayak bastı, kemal sahiplerinin feleğin altında yeri yok!
*Ya Rab bir er çıkıp da bize yardım eder mi? Yoksa günümüz böyle felaketle geçer mi?
~ Bağdatlı Ruhi - 16. yy ~
Bazılarına zenginlikler verildi bazılarına paylaşabilselerdi sefalet diye kavram olmazdı. Ama insanoğlu paylaşmayı çok gördü. Sonra adına kapitalizm dediler. Herkes Robinson oldu ama bu Robinson biraz liyakat içinde