Bu seri büyük bir hevesle okumaya başladığım, sonunu heyecanla beklediğim bir kitaptı. O yüzden birinci kitabı bitirir bitirmez hemen ikinciye başladım ama ikinci kitap birinci kitabın aksine o kadar yavaş akıyor ki size anlatamam. Okuyorum okuyorum daha 30’lardayım. Beğenmediğim noktalara gelmeden önce beğendiğim noktalardan bahsetmek istiyorum. Öncelikle kitabın tasarımı, kağıt kalitesi, punto ebatları çok güzel. Mesela ikinci kitap birinci kitaba göre daha koyu tonlu bir temaya sahip. Kurgu kısmında ise yaratılan iki farklı dünya oldukça detaylı düşünülerek yapılmış. Okurken sanki orada geziyormuşsunuz gibi hissedeceğinizi söyleyebilirim. Karakterlerin birbirlerine bağlanışı, hepsinin bir hikayesi olması çok güzel ama… İşte o ama beni çok üzdü. İkinci kitapta çok fazla karakterin gözünden okuyoruz ve aynı olayları okuyoruz. Bahçıvanın gözünden bile okuyoruz bu kadar çok detaya gerek var mıydı? Sanmıyorum. Olaylar aşırı yavaş ilerliyor kafanızda soru işaretleri kalmıyor belki ama “e hadi ama” dediğiniz çok nokta oluyor. Hikaye Nimh ve North ile başladı ama Inshara dahil oldu ve bu kitapta da bunu görüyoruz. Ana kahraman olan Nimh beni aşırı sinir etti bu kitapta. Sürekli en iyi olmak için öyle hatalar yapıp öyle yanlış kararlar verdi ki bana göre çıldırdım. Bir kere düşmanı olan Inshara’ya karşı bir tane bile düzgün başarısı yok sürekli gerisinden geliyor. Ne yapacağıno biliyorum diyor ama bir şey yapamıyor. Nimh’in o ikilemde kalan hali North ile beni mahvetti. North’un başına gelenler ise pişmiş tavuğun başına gelmez bahtsız yavrum. Inshara ise kendini onun yerinize koyduğunuzda çok da kötü gelmeyecek bana göre. Kitabın sonu karakterler için zafer ile bitse de bana göre kaybettiler. İlk kitabın aksine puanım 6/10

Dünyanın Sonunda Bir YerAmie Kaufman · Ephesus Yayınları · 202380 okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AYÇALİÇE