Kitapta ne anlatıldığından önce bu kitaba gidiş yolculuğunuz ve kitaptan sonra değişen düşüncelerinizin önemli olduğunu söyleyerek başlamak isterim. Şahsi hikayem sene başında kendime yönelmelerim ile başladı. Rahatsız olduğum duygular, düşünceler ve kaygılarımla beraber kendime baktığım penceremi değiştirmeye çabaladım. Desteğe de ihtiyaç duydum. (Aldım da.) İşte tüm bunlar olurken Yağmur bana Öfke Dansı kitabını okumamı önerdi. Hemen alıp başladım. Fakat kendine yönelmiş bir kadın olarak (her ne kadar psikoloji kitapları okuma geçmişim çok zengin olsa da) yavaş yavaş okumak zorunda kaldım. Çünkü bu sefer öğrenmek için değil anlamak ve düzeltmek için okuyordum. Artık eylem zamanıydı. Zihnim çok yoruldu. "Bir sürü sorum var ama cevap bulamıyorum" derken, "Ben de bu sebeple okumanı istemiştim." dedi Yağmur. Yani doğru zamanda doğru kitaptı benim için. Bir sürü soru sordum. Kitapta pek çok vaka anlatılıyor. Her bölüm bu şekilde inşa ediliyor ve yazarla beraber çözümleme yapmanıza yardım eden bir ilerleme var. Doğal olarak sayfayı bir anlığına kapatıp kendi cevabınızın ne olacağını veya aynı durumun kendi aile geçmişinizde nasıl olduğunu düşünme fırsatınız oluyor. Ben bazen o soruları bile sormakta zorlandım. İnsanın kendini duyması için önce sesini bilmesi gerekiyor. Ben henüz sesimi tanımaya çalışıyorum. Okumaya oturduğum bir kafenin peçetesine notlar almaya başladım sonra. Ben buna ne derim, benim konumum nedir, kendi üçgenlerim, gibi konuları minik minik notlar aldım. Son bölümlerde aile soy ağacına değiniyor (Bay Kesler'ın hikayesinin çözümlemesi ayrıca çok çarpıcıydı bence). Kendi soy ağacımı çizdiğim büyük boy rulo kağıdın devamına o peçeleri de yapıştırdım. Nihayetinde kitap beklenen etkiyi oluşturdu bende. Kitaptaki çözümlemelerde geleneksel yaklaşımları da göz ardı etmediğini söyleyebilirim. Zira bunun psikolojik durumlarda oldukça önemli sosyolojik bir faktör olduğunu düşünüyorum. Söz konusu anne-oğul ilişkilerinde annelerin erkek çocuklarına olan düşkünlükleri ve kız çocuklarından olmasını istedikleri konumlar oldukça belirgindi. Akışta verilen sorulara kendi kendime de cevap vermeye çalıştığım için örnek olarak sunulmuş alternatif cevaplar inanılmaz iyi geldi bana. Kitabın belirgin olarak iyi yanlarından biri olarak sayabilirim bu durumu. Söz konusu insan olduğu için kimi yerlerde tekrar var sanılabilir. Çok mümkün. Ancak ben her olayın gerçekten kendi iç dinamiklerinin çok çok farklı olduğunu söylemek istiyorum. Kaldı ki böyle hayata geçirilmesi beklenen bir olgunun tekrar ile anlatılması kadar doğal ve yapıcı bir şey olamaz kanaatindeyim. İyileşmeye, dönüşmeye, kendi olarak kalmaya ve öfkesinin ne dediğini anlamaya niyetli olanlar için ilk okunası eser denebilir. Bana kalırsa bir terapi desteğiyle okunması daha da bal kaymak tadı verecektir yaşamınıza. Hiç değilse bir okuma grubu içinde yorumlanarak ilerlemenin de pek çok açıdan yararı olur. Yeni niyetlerimden birisi bu kitabı kendine soru soran ve kendini tanımaya çalışan birkaç arkadaşla birlikte her hafta bir bölüm olacak şekilde okumak ve hayata geçirilecek noktalarını belirlemek. İnsanın kendine gelmesi zaman alan bir mesele olduğu için üzerine yoğunlaşmakta ve daha çok zaman ayırmakta yarar olaracağına inanıyorum. Sevgili öfkem, görüşürüz.

Öfke DansıHarriet Lerner · Varlık Yayınları · 20192,646 okunma

·

246 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice Kübra Baylan