Soruyorsunuz, "bir kitabın adı neden 'huzursuzluk' konur?" diye; okuyorsunuz ve anlıyorsunuz.
Yazarı Zülfülivaneli dolayısıyla kötü olma ihtimali olmadan başladım ama bu kadar iyi olacabileceğini de düşünmemiştim.
İyi olmasından kastımsa... Allah vermiş kullanıyorlar, bazı insanlarda gerçekten yetenek var ya. Kitabın 10 sayfasını yazmak için 1 yeni karakter oluşturmak gerekiyor ve yazar o kadar gerçekçi kurgular yapıyor ki bana okurken okuduğumu unutturuyor.
Bir Zülfü Livaneli kitabı mâlum, içinde aşkta var. Ama aşk değil bu kara sevda...
Bir kitabın ana karakteri başka bir ana karakterin hikâyesini anlatırken geçmişe dönüyor; hem de öyle bir geçmiş ki, geçmek bilmemiş!
Geçmişte öyle kan dökülümüş ki: İki nehrin suyu bu kanı temizlemeye yetmez. Hikayeleri kıyamete kalmış bu yezidilerin, okurken huzursuzsunuz, hırslısınız, bir cinayet neden işlenir pek de iyi anlarsınız... Akıcı akıcı olmasına ama dersiniz akmasaydı okuyacağımıza!
