HENÜZ TANIŞMAK İÇİN ÇOK ERKEN
Yirmi beşimdeyim
En sevdiğim rengi bilmiyorum.
Kendime, kendimle ilgili soru sormaktan korkuyorum
Kitaplığımdaki hiç okumadığım kitaplardan utanıyorum.
En sevdiğim yemek neydi peki, hatırlamıyorum
Hayatımda en çok diye bir şey var mıydı, hiç sanmıyorum.
Neden böyleyim diye sormuyorum
Vereceğim cevaplardan korkuyorum
İnsan kendinden korkar mı
Ben usul usul kaçıyorum.
Kaçarken her şeyden
Sokaklarda kayboluyorum
Işıklarını çocuklar kırmış sokak lambalarının
İçimdeki umutla aydınlanarak yürüyorum.
Dışardaki bu kalabalıkta mı kaçıyordu ?
Onlara inanmıyorum.
İçimde umut var diyorum
Ama gün geçtikçe sönüyorum.
Bakkala uğrayıp mum almam lazım
Bunu kendime söylüyorum.
Dinlemeyip yoluma devam ediyorum.
Yirmi beşimdeyim.
Kendimi hiç dinlemediğimi anımsıyorum.
İnsan kendine bunu neden yapar
Sadece soruyorum
Vereceğim cevapları duymak istemiyorum.
İşte bu yüzden en çok kendimden
Bir de benden korkuyorum
Henüz tanışmak için çok erken
Yoluma devam ediyorum