SABIR TAŞI-ATIQ RAHIMI,104 sayfa Yine bir Afganistan romanı;savaşlar,kadının çektiği çileler,ezilmişlik,hor görme,insan yerine konmama dışında çok da farklı bir konusu olan bir kitap.Yazar bu kitabı ile 2008 Goncourt Ödülü’ne layık görülmüş.Yine ilk kez okuduğum bir yazar ve kitabın basımı olmadığından Pdf’ten okumak zorunda kaldım.Ama iyiki de okumuşum.Kitabı bana öneren ve maille gönderen başka bir kitap grubundan Eray bey’e çok teşekkür ediyorum.Bir teşekkürde bizi duymasa da yazarımıza.Afganistan gibi dış dünyaya kapalı,medeniyet ile arasına engeller konmuş,adete başka bir dünyada yaşayan insanlar toplumunda böyle cesur,açık,kadının yalnızlık,cinsel açlığı,pişmanlığı,en gizli sırlarını ortaya döken bir kitap yazması gerçekten takdire şayan olmuş. Kadınların insan yerine konmadığı,şiddetin sıradan bir olay gibi yaşandığı ,savaşın artık kanıksandığı bir ülkeden yükselen isyan çığlığı…. Afganistan…basit,sıradan,fakirliğin kol gezdiği bir ev,anne ve iki kızları,yerde bir döşek ,döşeğin üzerinde gözleri açık ama bilinci kapalı,ensesinde kurşun yarası ile yatan evin babası.Erkeğin başucunda iyileşmesi için dua eden,elinde tesbihi ile Allah’ın doksandokuz adını zikrederek hasta ile ilgilenen karısı,dışarda silah sesleri ile devam eden savaş. Kocasının bu tepkisizliğini fırsat bilen kadının o güne kadar hep bastırmak zorunda kaldığı kadınlık duyguları,cinsel açlığı,pişmanlıkları,üzüntüleri,kaygıları duyguları,öfkesi,nefreti,her şeyden önemlisi en gizli sırrı ortaya dökülür.Adeta bir patlama gibi içindeki her şeyi kusar. Kocasının ve ailesinin zalimlikleri,duygusal istismara uğraması,susmak ,içindekileri dökememekten kitabın adı gibi sabır taşına dönen kadın günün birinde içinde biriktirdiği keder ve üzüntüden dolayı patlar. Kadın yatalak kocasına içini döktükçe rahatlar.Toplumsal,dini ve evlilik kurallarının baskısından kurtularak kendini rahatlamış hisseder.Önce yavaş ve hafif tonda başlayan sitemlerin gittikçe dozu artmaya başlar,acımasız bir hale dönüşür.Dışarda bombalar patlayıp,kurşunlar atılırken kadın eşinin kendisini duyup duymadığına aldırış etmeden içinden 10 yıllık evliliğinin kin ve nefretini döker.Aşk ve cinsellik hakkında kendisini anlamayan,hatta buna hakkı olmadığını hissettiren,ona şefkat ve saygı göstermeyen bu adama karşı acımasızlıkla duygularını itiraf ederken adamın sağlık yönünden de tüm bakımlarını yerine getirmeyi de ihmal etmez. Kitabın sonunda kadın öyle bir itirafta bulunur ki halk arasında bir deyim olan “sabır taşı olsa çatlar” lafı aynen gerçekleşir.Muhteşem ve hiç beklenmeyen finali ile baskı,zulüm,hiçe sayılma,duygusal ve cinsel istismar karşısında bir kadının gücünün inancının sınandığı, sabretmenin zorlukları,imanının hem güçlendirip hem zayıflatarak bir imtihandan geçişini okuyoruz kitabımızda. Nefesin benim sırlarımın öyküsüne tutunuyor. Bağışlanmaya ihtiyacım yok. Yalnızlığın benim için bir adı yoktu. Siz erkeklerde gururun kana neden bu kadar bağlı olduğunu hiç anlayamamışımdır. Bana ne oluyor bilmiyorum .Gücüm her geçen gün tükeniyor.İnancım da öyle.Beni anlamalısın. Zaten hiç acı çekmezsin ki!Asla acı çekmedin,asla! Ve her şeyin ceremesini ben çekiyorum! Gözyaşı döken her zaman benim. Üç yıl! Ve üç yıl boyunca kız arkadaşlarımı, ailemi görmeme izin verilmedi ... Evli genç bir bakirenin diğer evli kadınlarla görüşmesi caiz değildi. Zırvalık! Gözünü üzerimden, daha doğrusu iffetimden ayırmayan annenle uyumak zorundaydım. Ve tüm bunlar herkese öylesine normal, öylesine doğal görünüyordu ki. Hatta bana bile! Asırlardan beri hacılar,bu taşı tavaf etmek ve etrafında dua etmek üzere Mekke’ye gidiyorlar.Kendi kendime taşın nasıl olup da hala çatlamadığını soruyorum….Bir gün çatlayacak ve o gün insanlığın sonu gelecek.Belkide kıyamet dedikleri budur.

Sabır TaşıAtiq Rahimi · Can Yayınları · 2010493 okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.