Dünya telaşından hiçbir şeye vaktinin kalmaması kadar acı bir şey yok..
Yeni bir şehre gelmek zorunda kalmak, yeni insanlar tanımak, sevdiklerinden uzakta kalmak, her kötü hissettiğinde sarılacak birinin olmaması o kadar üzücü ki..
Ve tüm bunların üzerine bir de bir şeylere yetişmeye çalışıyorsun gün boyunca ve kendine ayıracak vaktin kalmıyor...
Solmuş gül misali..🥀
··
1 artı 1'leme
·375 görüntüleme
Ama hayattan daha çok insanlar zor..
Ve yine insan bu dünyada tek başına olduğunu anlıyor..
Tanıdığın insanları tanıdığını sanıp aslında tanıyamamış olmak da zor...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.