Kaygılı çocuğun ileriki hayatında duygu dünyasının düzenli bir ritmi olmaz. Duyduğu en ufak incitici söz, gördüğü en ufak kötü muamele karşısında hemen iç huzurunu yitirir. Başkalarını kendisi için bir tehlike gibi görür. Güzel bir niyetle namaza başlar ama ruhundaki karmaşa sayesinde Allah'la baş başa, samimi ibadeti yaşayamaz. Sürekli insanları düşünür. Evinin bir köşesinde, odasında normalde yalnızdır ama kalbini insanlardan kurtaramamıştır. Gününe insanları düşünerek başlar, gecesini de yine iç dünyasındaki o yoğun kalabalıkla birlikte tamamlar. İç sesi sürekli insanlarla konuştuğu için namazda Allah'la konuşmayı ona yönelmeyi başaramaz.
Sayfa 353Kitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.