Öncelikle şunu belirtmek isterim ki her esere saygım vardır. Az veya çok bir emek vardır ortada. Bazı kitaplar zaman geçirmek için, okudum demek için okunur. Size bir şey katar mı, oturup saatlerce veya günlerce düşündürür mü bilinmez ama bu kitaptan sonra haftalarca 'YAŞAMI' düşündüm. Otobüs yolculuğunda yapılacak en güzel şey kitap okumaktır bana göre. 12 saatlik bir yolculukta elime aldım bu kitabı. Ve arkadaşımın 'Cidden okumak için bu ağlanası kitabı mı seçtin?' sorusunu en başta anlamamıştım. Köy köy gezen ve ona gezgin adını verdiğim vatandaş gittiği bir köyde tarlasını süren yaşlı ve fakir Fugui ile karşılaşır. Bu anı bekliyormuş gibi içindekileri haykıracak, dökecek birini bulan Fugui gençlik yıllarından başlayarak anlatıyor. O dönemin olaylarına yer verilse de yazarın muhteşem kalemiyle okuyucuya başarılı bir şekilde aktarılıyor. Annesinin ölümünde yanında olamayan, oğlunu başka birinin hayatını kurtarma pahasına kaybeden... Bu da yetmezmiş gibi kefen dahi saramayıp tek başına mezara koyan... Bir kere olsun sesini duyamadığı kızını, doğum yaptığı esna da kaybeden... Eşinin, tedavisi olmadığı bir hastalığın pençesinden kurtaramayan... Damadının hamallık yaptığı sırada vahşice ölmesine şahit olan... Ve bilinçsiz davranarak torununun öldüğünü görmek... Evet bunların hepsi Fugui'nin başına gelir. Bana kalırsa en büyük neden vaktinde onlara zaman ayırmayıp, kumarın peşinde koşan Fugui için Tanrı tarafından verilen bir cezaydı. 204 sayfanın daha yolun yarısına gelmeden bitmesi beni üzmüş olsa da uzun bir inzivaya çekilmeme fırsat verdi. O an anladım ki bu kitap yolculuk için uygun değildi. Ne kadar etkisinde kaldıysam etrafımda ki herkese bu kitaptan bahsetmeye başladım. Hayatında eline kitap almamış arkadaşım da bile merak uyandırdı ve kitabı o da okudu :) " Bütün aile her gün bir arada olduğu sürece, paranın ne önemi vardı?" (s.77) Bence çok haklı bir serzeniş.

YaşamakYu Hua · Jaguar Kitap · 201633,2bin okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mevlide