"Yolumuzu kaybettiğimiz konusunda kuşku duymak hâlâ mümkün olsaydı, yanlıştan dönülmesi için verilen tavsiyeye karşı takındığımız tavır, nasıl umutsuzca yolumuzu kaybettiğimizi ve ne büyük bir çaresizlik içinde olduğumuzu gösteren en büyük kanıt olurdu."
.
.
.
Tipi iki uzun öykü, üç de masalsı metin olmak üzere her yaş grubunun severek okuyacağı bir eser.
Esere adını veren "Tipi" okuyan her kişiyi üşütecek bir hikâye, mükemmel başarılı doğa tasviri. Kendinizi o soğuk kıyametten bağımsız hissedemiyorsunuz. Yine de aynı atmosfere sahip "Efendi ile Uşağı" hikâyesi daha başarılı bana göre. 
Lev Tolstoy 'un kendi deneyiminden yola çıkarak yazdığı hikâyede, fırtınalı bir gecede yolculuğa çıkmak zorunda kalan bir adamın ve yolda karşılaştığı diğer kişilerin hayatta kalma ve hedefe ulaşma mücadelesi anlatılıyor.
Eserdeki ikinci öykü ve bence eserin incisi "Prens Nehlüdov'un Notlarından, Luzern". İsviçre'nin Luzern kentine yolu düşmüş Nehlüdov'un bir gece bir sokak sanatçısı ile karşılaşmasını ve bu adamın gördüğü muamele üzerine toplumsal yapıyı, insanları ve gelinen noktayı derinlemesine bir eleştiriye tutuşunu konu alıyor. O kadar yalın bir dili ve öylesine güzel bir anlatımı var ki herkesin okumasını dilerim.
"Irgat Yemelyan ve Boş Davul", bence eserdeki en sönük hikâyeydi. Sonunu çok beğenmesem de masalsı anlatımı güzeldi.
"Üç Mesel", Tolstoy'un zamanında aldığı eleştirilere cevabı. Bu cevabı öyle güzel tasarlamış ki her birini kısa masalsı hikâyeler haline getirmiş. İyilik ve kötülük, sanat ve bilim, silahlanma ve kitlesel yarış gibi konularda savunduğu fikirleri içeriyor.
"Üç Soru" çok kısa ama verdiği mesaj açısından çok etkili bir öykü. Okuyucuya "Doğru zaman, doğru insan ve doğru iş nedir?" sorularının cevabını veriyor ve zamanın önemini hatırlatıyor.
Tavsiye ederim.
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.