Fatih ağabeyin kalemi hep gönlüme dokunmuştur..onun kitaplarını okuyunca uzun bir süre etkisinden çıkamam..lakin bu kitap pek bi başka olmuş..çünkü gönlümde ayrı bir yeri olan Emir Sultan Hazretlerini anlatmış..Bir kez gitmek nasip oldu Emir Sultan Hazretlerinin yanına..şöyle bir bölüm geçiyor kitapta;
"Adımımı attığım anda sanki bir boşluğa düşer gibi oldu
ayaklarım..başım döndü, midem bulandı, bir ateş bastı
beni..bir koku genzime doldu..toprak mı gül mü bilemedim..karşımda tam ortada büyükçe bir sanduka ve üzerinde yeşil bir sarık tüm heybetiyle duruyordu..
gözlerim kararmaya başladı, ellerim titriyordu..nefesimin hızlandığını, dudaklarımın kurulduğunu hissettim..
gözlerim kararıyordu..birileri vardı, hissediyordum..
göremiyordum ama biliyordum..birileri vardı.."
Tam bunları yaşamıştım içeriye ilk adımımı attığımda..
şimdi okuyunca aynı anı tekrar yaşamış gibi oldum..Rabbim tekrar gitmeyi nasip etsin..Fatih ağabeyin gönlüne, kalemine sağlık..müthiş bir kitapla yine dokundu gönlümüze..