Ayrılıklar uyandırmalı kör yüreğimi
cehennem yangınlarından ölmeden çıktıysa bedenim;
artık benim olmalıyım, benim.
yeter yüreğimi bir çift gözün ateşine rehin verdiğim.
ateş artığı değildir karşılığımız.
pusatını dağ sisinden alan,
firarırını mermisine emanet eden bir namludur bu eşkiya sevda ki;
zulasında asılı durur kefenlediği ölümü.
ellerinin çeliğine su verilmiştir ta adem'den beri.
bilir ve intihar cüretiyle yoklar yüreğinin tetiğini.
güneşin kızılca kıyametine kuruyan umut dallarını.
yanacaksa cehennemden beter yanmalı!
kim anlar ki eşkiyanın sağlamlığını;
özlemin çiseyle yıkanmış şafak değerini kim?
hani ellerine kuşlar inerdi; karda üşüyen kuşlar...
bahçen kuş sevinçlerinle inlerdi ay şahrud.
EŞKIYA YÜREĞİME ÇIĞ DÜŞTÜ ÜŞÜYORUM HAAA..
AÇ ELLERİNİ...
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.