Serinin ilk kitabı kadar etkileyici ve sürükleyici olmasa da, Avonlea’nin muhteşem doğasına ve okudukça insanı rahatlatan manzaralarına, ada halkının endişelerine, neşelerine ve mücadelelerine, Paul ve Bayan Lavender’ın hayallerine, ve en önemlisi artık on altı yaşındaki genç bir öğretmen olan Anne’in hayal gücüne, tabiata duyduğu sonsuz hayranlığa, yaşam sevgisi ve yaşamakla ilgili her şeye duyduğu tutkusuna, nefes almaktan ve yaşamaktan duyduğu hazzı her sayfada bizlere hissettirmesine tanık olduğum için keyifle okudum.
