Şair denince aklıma ilk gelendir Attila İlhan. Şiirleri bu denli sevmemi sağlayan da odur. Her dizesinde her kelimesinde ayrı haz duyduğum ve şiirlerinde kendimi bulduğumdur. Hiçbir şair de onun yerine geçmeyecektir nezdimde.
Yayımlanan ilk şiir kitabı olan Duvar, daha çok toplumsal yönleri ağır basan şiirlerle doluydu ama şairin bireysel yanlarını içine alan şiirler de mevcuttu. Tek bir tema üzerine toplanmamış her duygudan şiirler eklenmişti, okurken hiç sıkmadı. İlk şiirlerinde bile bu denli güzel mısraları okumak benim için muhteşem bir histi ve geriye kalanları da okurken aynı hisler içinde olacağıma inanıyorum.
Kalemi kuvvetli, betimlemeleri özgün, dili oldukça sade..
Kitabın 'meraklısı için notlar' bölümü ilgimi çeken bir bölümdü. Şairimizin şiirleriyle ilgili verdiği ek bilgileri mevcut ve şaşırdığım noktalar olmuştu. Es geçilmemesi gereken anı niteliğinde bir bölüm.
Tüm arkadaşlarımın severek okuyacağına, şiir sevmeyenlerin bile severek okuyacağına inanıyorum. Şimdiden herkese keyifli okumalar dilerim. Şiirle kalın..
"ben istanbul şehriyim beni karanlık yedi
gözlerim görmez gözlerimi karanlık yedi
insanlar akmıyor kan kesilmiş damarımda
yalnız bir karanlıkta kaynak yapan adam
kalbini kalbime verip durmuş
yalnız bir karanlıkta kaynak yapan adam
elleri yıldızlarda kaybolmuş" (s.107)