Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Dün akşam elimde Nurullah Ataç'ın bir kitabı vardı. İtiraf edeyim bana çok hitap etmiyordu, yarım bırakmak istemediğim için sabah çantama koydum. Metroya bindiğimde çıkarmaya üşendim ve telefondan Tanpınar'ın Yaşadığım Gibi'sini açtım. Musiki ile ilgili bölümüne gelmiştim ve musikiyi Tanpınar kadar işitip, özümseyip, kelimelerin ve cümlelerin kalıbına döken, akla takrîb eden bir yazar ile henüz karşılaşmadığım için zamana yayarak okumanın keyfini arzuluyordum. Ne iyi oldu. Dede Efendi başlıklı yazıda kalmışım. Tanpınar'ın farklı bir Dede sevgisi vardır, özellikle Ferahfeza Ayini özelinde bir hayranlik derecesine ulaşır bu sevgi. Metrodan inince henüz yürüyen merdivenlerde Segah Mevlevî Ayini'ni açtım YouTube'dan... Sükût bir nokta-i kübra'dır musiki için. Tek bir nokta, ana rahmi gibi velûd bir karanlık, maddesiz bir sanatın mebdei ve meadı yani başlangıcı ve bitişidir. Musiki sükût ile başlar ve yine sükûtta sona erer. Zamanı ruh ile idrak ve ses ile organize etmek eylemi, bestekar ile dinleyici arasında kurulan bağın, ilahî bütünlüğe dair bir kaçamak bakışın, bir şehlâ nigâhın, sonsuz kudrete itaatin ve gayba imanın tüyler ürpertici hazzını duyurur. Otobüste bunlardan kaçını duydum, buraya kaydedemediğim kaçına temas ettim bilmiyorum. Daha önce bir kaç kez ifade etmiştim. Arapçada bıçak manasına gelen "sikkîn" kelimesi ile sükût aynı kökten gelir. Sükût insanı çevresinden kesip çıkarır, böler ve parçalar, kendisiyle başbaşa bırakır. Aradığım bir çok şeyi sükût ile bulmaya çalışıyor oluşum belki bu yüzdendir. Sükût bir imkan mıdır yoksa aradığım şeyin kendisi midir bu konuda hala karar verebilmiş değilim. Ancak sükûtun bir araç olduğu fikrini atamıyorum, aklımdan, mutlaka aradığım şeyin perdesidir sükût ve ben yine perdede takılmış olmanın sukut-i hayalini yaşayacağım. Son durağa yaklaşırken aklımda son yolculuğu için Hicaz'ı tercih eden Dede Efendi'nin "Bu oyunun tadı kalmadı" dediğini hatırlıyorum. Oyunun tadı bir yere kadar değil mi? Başladığımız yere geri dönmenin adı değil mi "oyun"? Oyunun tam olarak neresindeyiz şimdi? Ne zaman döneceğiz başladığımız yere? Otobüs! Akşam beni evime tekrar götürecek misin?
··
1 artı 1'leme
·
343 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.