Zaten aşk köşesinden kenarından uğramamıştı bana bence
uğramış sanmıştım ya da
çok oldu öyle aşk diye sandıklarım
yanıldığım,sevildiğim,sevilip sarıldığım.
hangi köşedesin,hangi çıkmazdan geri geri geliyorsun yanlışlıkla da olsa
hangi sokakta karşılaşırız?
adın aşk değil midir seninde
bana bakıyorsun uzun uzun gülüyorsun yanımdasın şu an ama
yanımdasın hep yanımdasın sandım
ah benim şu yanımda sandıklarım…
sayıp sayıp sadece baktıklarım
bi yolu yok mu seni anlamanın aşk
acelem yok diyorum yalanlar atıyorum.
yaşlanıyorum demiyorum ama bak yaş alıyorum yaş aldıkça savruluyorum seni bir an önce ordan çıkarıp almak istiyorum
ben hep neden seni hep varsın sandım hala bunu yapıyorum
ben mi yanlış yaptım
sen başka bedenlere girip bana
küçük bir çocuk gibi yaramazlıklar yaptın ve ben de öylece durdum
ama böyle olmamalıydı
kollarına aldın elimden tuttun sıkıca aşk
boş sokaklarca bana kendini düşündürdün boş sokakların yaşlı, yüzünde etler sarkmış ne zaman gelir ölüm diye camdan bakan teyzelerine amcalarına selam verdirttin bana aşk
kitaplar okuttun sayfalarca
bir kediyi daha sevdirdin
anneme uzun uzun baktırdın
beni ordan ta buraya getirdin
şimdi gelmiş karnımı tutuyorsun
yeni bi uygarlık doğdurdun orda sen bilmezsin
haberin olmaz
dalıp sadece gidersin
iki öpersin belki
saatlerce
sevişirsin
sevişip sarılır sarılır tekrar sevişiriz ama sen hiç bilmezsin
-Elif Nur Kara