İlk dış borcu 1853'de alan Osmanlı Devleti, 1878'de iflasını ilan etmişti. Siyasi kararlar, artık İstanbul'da değil, Londra ya da Paris'te alınıyordu. Yok oluşun 20.yüzyıla sarkmasının tek nedeni, büyük devletlerin pay alma konusunda kendi aralarında henüz anlaşamamış olmalarıydı. Osmanlı ülkesi, bağımlılık ilişkileriyle örülmüş elli yıllık güçsüzleştirme sürecinden sonra, paylaşılabilir duruma getirilerek parçalanmış; yarı sömürge iken, sömürge konumuna getirilmişti. Türkler, artık Anadolu'nun ortasında 120 bin kilometrekarelik bir alanda, tarihsel önyargılara sahip düşmanla da çevrili olarak yaşayacaktı.
Sayfa 24Kitabı okudu
·
342 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.