Gönderi
Spoiler içeriyor!!!
"İstediğin kadar saksağan vur vurabilirsen ama unutma, bülbülü öldürmek günahtır."
Bülbülü Öldürmek, adını o kadar çok duydum ki bu kitabın. Almıştım ve yaklaşık üç yıldır kitaplığımda okunmayı sabırsızlıkla bekliyordu.
İlk bölümlerde sadece iki çocuğun maceralarını, hayatlarını okuyorum sandım ama sonra işin içine Tom Robinson girdi. Yaşadığı ırkçılık, haksızlık girdi.
Scout ve Jem babaları Atticus sayesinde okumayı çok seven, hukukla içli dışlı büyüyen iki çocuk. Hayata baktıkları pencereden dizlerimi kırıp bakınca, hayatın özellikle de olayların geçtiği o yıllarda ırkçılığın ne kadar yıkıcı ve yıpratıcı olduğunu bir kere daha anladım. Mayella ve babası Bob'un ne kadar yalancı ama aslında bir o kadar da çaresiz olduklarını ve çaresizlikten doğan saldırganlığın ne kadar tehlikeli olabileceğini mahkeme salonu bölümlerini okurken anladım. Tom hep çok masumdu. Ben onun masumluğunun kanıtlanacağına inanıyordum fakat o kaçmaya çalışırken vuruldu. Tom'un sonunun böyle olmasını istemezdim. Öcü Radley ise hep acaba ne zaman ortaya çıkacak diye sayfaları karıştırdığım bir karakterdi. Aslında hep vardı ama sadece son sayfalarda birkaç kelime konuştu.
Kitap çok etkileyiciydi, son sayfaları soluksuz okudum. Kitabın aynı adla çekilen 1962 yapımı bir de filmi var, mutlaka izleyeceğim.
Scout : "Jem, nasıl böyle Hitler'den nefret edersin de sonra dönüp kendi ülkendeki insanlara bu kadar çirkin davranırsın?"
·
25 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.