Sen beni filizkıran fırtınalarıyla vurmuşsun, tomurcuklar çiçek açmaz gönlümde bu yüzden.
Olmadığın yerlerde yaşamanın mahkûmuyum. Senden uzaklarda olmak delibozuk çilelerin kıskacında yoğuruyor beni. Sadece ve sadece sen olsaydın yanımda, yalnızlığıma meydan okutan, durulurdu karanlıklara alışan dünyam. Yanardağlar kapaklarını kapanır, gülistan olurdu seninle âlem...
Geceleri aynı gök kubbenin altındayız, aynı yıldızları seyrediyoruzdur... Senin de bu saatlerde gözlerinde uyku yoksa ufka bak...
Utanıyorum sormaya, gözlerin gözlerimden uzak olsa da aklında bir başkası mı vardı giderken?
Kuşkular, ah, şu ardı arkası kesilmeyen vesveseler vuruyor kalbimi seni düşlerken.
Boşuna dememişler gülüm; "Duvarı nem öldürür, yiğidi gam." diye.
Sayfa 254Kitabı okudu
·
1 plus 1
·187 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.