Umut, akıbeti hakkında kuşku duyduğumuz gelecek ya da geçmiş bir olayın imgesinden doğan istikrarsız bir sevinçten başka bir şey değil mesela; korku deseniz, o da kuşkulu bir olayın imgesinden doğan istikrarsız bir keder .Dahası bu duygulardan kuşkuyu kaldırıp attığınızda umut güvene dönüşür, korku çaresizliğe ; başka deyişle umut ettiğimiz ya da korktuğumuz bir şeyin imgesinden doğan sevince ya da kedere.Memnuniyete gelince, keza o da bir sevinçtir, akıbetinden kuşku duyduğumuz geçmişe ait bir şeyin imgesinden doğan bir sevinçtir; pişmanlık ise memnuniyete karşıt olan bir keder.
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.