Bir baba ve annenin evlat ayırımı mı desem?! Bir baba ve annenin evladına ilgisizliği mi desem!? Bir baba ve annenin evlat değerini bilmemesi mi desem!? Bir babanın sorumsuzluğu mu desem!? ***** Elindekinin değerini bilmediğini mi desem!? Kıskançlığın getirdiği felaket mi desem!? Suçluluk duygusu mu desem!? Sevgisizlik mi desem!? ***** Paranoya mı desem!? Bilemedim. Kitabı tersten okusam; abartılı gurur, kuşku, sanrı, güvensizlik ve bencillikle belli olan bir ruh hastası olan Eyşan'ın hayatını okuyorum, diyeceğim. Eyşan her ne kadar çirkin olsa da ikizi Ecem ile birlikte dünyaya geldiyse aynı sevgi ile beslenmeliydi. Fakat ebeveynleri onu dışladığı gibi her yerde de güvensizliği olduğu için dışlamakta , alay edilmekte, en iyi imkanlardan yoksun kalmaktadır. Aileden topluma kazançlı bir birey olmasi için destek gelmediği için kendi kendine verdiği öz güvenle adım attığı işlerde başarıyı elde etmektedir. Çok sevdiği resim yapma sanatından çok güzel bir kazancı oluyor. Fakat bunu iyi yönden değerlendirmediği için biraz olsun kızdım Eyşan'a. Kıskançlık duyguları öne geçip ikizi Ecem'in ölümüne sebep olup suçluluk duygusuyla yaşadı. Evdeki hesap maalesef çarşıya uymadı. Hem kendi kuyunu kazıdı hem de ikizinin. Tüm bunlara kim sebep oluyor deseniz, elbette ebeveyn, derim. Çünkü aile çocuklarını birbirinden ayartmasaydı Eyşan paranoyak olmazdı. Hani derler ya bakarsan bağ bakmazsan dağ olur, diye. Işte Eyşan'a baksalardı ondan güzel, ondan başarılı, ondan zeki birini bulamazlardı. Ayrıca saygılı, efendi.. Yazılacak, hakkında konuşulacak, tartışılacak harika bir kitap. Gerçekten kitabın sonu beni şaşırttı diyebilirim. Ve harika dersler çıkartılacak bir eser.

Yersiz RuhŞahin Eymen · Otantik Kitap · 202114 okunma

··

1 artı 1'leme

·

250 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.