Bazen insanın elinden hiçbir şey gelmez. Böyle zamanlarda boynu mahzunca büküp yazgıya teslim olmaktan başka bir çare yoktur.
İnsan olmanın gereğidir bu, çünkü insan yetersiz ve âciz bir varlıktır.
Israr anlamsız, kadere direnmek faydasızdır.
Düşe kalka, yanıla yanıla öğreniriz.
Yanlış veya doğru yaptıklarımızla, yaşadıklarımızla insanızdır.
Kimi zaman kusurları faziletlerden ayırmaya imkân yoktur.
Önemli olan, yaşadıklarımızdan ders çıkarmak; aynı hatayı, bilerek ve farkında olarak ikinci defa yapmamaktır.
Geçmiş, yolumuzu aydınlatan tecrübeli, hakîm bir bilge olmalıdır, içine gömülüp kaldığımız bir mezar değil.
Ve hiçbir şey için geç değildir, yalnızca bismillah deyip davranmak gerekir.
Bir kapıyı kapatan başka kapılar açar. Hayıflanma, âcizlik, pişmanlık müflislerin sermayesidir.
Hakikatini ve varacağı neticeyi tam olarak bilmediğimiz bir meselede istediğimiz olmadı diye kaderin sahibine küsmek olur mu?..
Hiçbir şey için acele etmemeli insan. Bilginin hepsi kitaba yazılı değildir.
Hayrın ve şerrin ne ve nerede olduğu da her zaman bilinir bir şey değildir.
716 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.