Bir yazarın okuyucusuna, okuruna atacağı en büyük kazık mı desem, yapacağı rn büyük kötülük mü desem yoksa okurun hayal dünyasını kitaba dahil etmeye çalıştığı için yazarı övsem mi bilemedim. Edebiyatımızın çınarlarından gelen yorumlar olumlu yönde tabii ama ne ben edebiyatçıyım ne de böyle bir son isterim. Ne oldu şimdi Kuza'ya? Taksici ihbar yolunu seçti mi? Taraflar peşlerine düştü mü Kuza'nın? Feodal aile yapısını işleyip eleştiren Osman Şahin, bunun yanında toplumsal bir bela olan Kan davaları ile Eşkıyalık sistemini ele alıyor. Törelerin, geleneklerin üzerine laf söylenemediği zamanlarda ve bölgelerde, kadınların konuşmasına bile izin verilmediği, ses diye taş kullanılıp evet-hayır olarak taşı yere vurduğu bir yapıda kadınlara ses de veriyor yazar. Dik tutuyor onları. Tabii erkeği de gerekli yere koyuyor böylece. İntikam, töre, kan davası uğruna hayatların yok olduğu bir coğrafyada kitap boyunca sesi çıkarılmayan Kuza'nın yükselişi ve çöküşü anlatılıyor. Akışın güzelliğine karşılık Son'suz bir sonla üzüyor bizi yazar.

Eşkıya KuzaOsman Şahin · Can Yayınları · 201759 okunma

·

160 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.