Ve son… Serinin 7’nci, son ve en hacimli kitabı Gölün Hanımı ile birlikte The Witcher efsanesine veda ettim. Ciriciğim, altıncı kitapta zalim Bonhart ve ekibinden kaçarken kurtuluşu Kırlangıç Kulesi’ne sığınmakta bulmuştu. Ama tahminlerimizdeki gibi bu kule ona kurtuluşu geçici bir süre sağlayabildi; hem de ayrı bir uzay-zaman çıkmazında… Zamanın farklı işlediği, mekanların birbirine geçtiği bu doğal hapishanede her ne kadar el üstünde tutulsa da, Dişi Witcher’ın Yennefer ve Geralt’a yardım etmesi gerekiyordu. Buradaki elfler de Eski Kan’dan faydalanmaya çalışıyorlar elbette; üstelik sadece bilinen dünya için değil, tüm boyutlardaki elf egemenliğini daimi kılmak adına… Neyse ki Cintra’nın Aslan Yavrusu eski bir dostun yönlendirmesi ile kaçmanın imkansız olduğunun sanıldığı bu yerden kurtuluyor. Ancak doğru zaman ve mekana ışınlanana kadar çekmediği kalmıyor. Doğru yeri yakaladığındaysa anne olarak bellediği Yennefer’ı kurtarmak adına en büyük düşmanına teslim olmak zorunda kalıyor: Hain büyücü Vilgefortz’a… Witcher ise hala yollarda; Regis, Milva, Cahir ve Angouleme ile… Duygusal çapkınımız Dandelion ise aradağı aşkı bulduğu yerde kalmayı tercih ediyor. Eveeet; buraya kadar üzerinden geçtiğim bölüm tam 415’inci sayfaya kadar, oldukça durağan ve sıkıcı bir şekilde ilerleyen satırlardı. Bir yandan da ana hikayenin gerisinde devam eden Kuzey-Güney savaşının fazlaca detaylandırılması, barış görüşmeleri, büyücüler konseyi falan derken fazlasıyla sıkıcı gelmeye başlamıştı. Ancak, sabırla okumak gerektiren bu 415’in ardından kitap öyle bir patlama ile atağa geçiyor ki, bazı sahnelerin heyecanı ile ayağa fırlayacak durumlarda kaldım. Aynı heyecanı siz de hissedin diye fazla bir şeyi bahis konusu yapmayacağım. Ama şunu bilin ki Andrzej Sapkowski, tıpkı serinin tüm kitaplarındaki gibi, karakterleri bir hançer ucu ile bile olsa, gözü kapalı harcama konusunda zerre tereddüt etmiyor. Ayrıca bu son kitapta çok büyük bir sürpriz de var. Düşmanlarının Mezarları Üzerinde Dans Eden Beyaz Alev İmparator Emhyr hakkında… “Mutlu son” mu? Kimine göre “belki”, bana göre “sayılır”. Genel bir değerlendirmeyi hak eden bu muhteşem fantastik seriyi, bir sonraki paylaşımımda sunmayı deneyeceğim. Keyifle…

Gölün HanımıAndrzej Sapkowski · Pegasus Yayınları · 2020776 okunma

·

163 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AyşenErdal