Onlara devlet hizmeti en büyük hizmet diyerek onları savaşa gönderen büyükler, yazıp söylerken, onlar hastaneleri, can çekişenleri görüyordu.. 18 yaşındaydılar.. Savaşta gördükleri ilk ölü ile birlikte kendilerini savaşa gönderen büyüklerden daha saygıdeğer bir yaşta olduklarını anladılar.. Artık yaşlanmışlardı.. Savaş meydanında ansızın, korkunç bir şekilde yalnızdılar.. Ve öldüklerinde resmî kayıtlarda şu yazacaktı: Batı cephesinde kayda değer yeni bir hadise olmamıştır..
