"...ruhunuzu allak bullak eden bir görüntüye tanık oluyorsunuz: Savaşı bando mızıka ve dalgalanan sancaklar eşliğinde at oynatan generaller, düzgün sıralar oluşturup pırıltılı giysiler içinde geçit yapan askerler olarak değil, gerçek yüzüyle görüyorsunuz: Kan, acı ve ölüm olarak."
.
.
.
Savaşın gerçek yüzünü mükemmel anlatan eser: 
Sivastopol . 1853-1856 yılları arasındaki Kırım Savaşı'nın 1854-1855 yılları arasındaki 11 aylık Sivastopol kuşatmasını ve Fransız-Rus çarpışmalarını konu alıyor. Elbette savaşın tarihsel boyutunu, haklı ve haksızı tartışmıyor eser, ancak üç farklı zamanın resmedildiği kitapta savaşın korkunç şiddeti, asker psikolojisi, ayakta kalmaya çalışan insanlar ile kendini düşünenler arasındaki fark, yurt sevgisi ile çıkar sevgisi arasındaki ayrım gibi çok önemli konuları mükemmel bir şekilde anlatıyor.
Eser üç bölüme ayrılmış:
Aralık'ta Sivastopol (1854)
Mayıs'ta Sivastopol (1855)
1855 Ağustosu'nda Sivastopol.
Aralarında beni en çok etkileyen ilk bölüm oldu. Yaralı ve ölü askerlerin gerçekçi tasviri, net bir gözlem sonucu yapıldığını gösteriyor. Öyle ki kendinizi aynı ortamda aynı kişilerle yüz yüze hissediyorsunuz. Aynı mahcubiyeti hissederken, neden savaşlar bitmiyor diye isyan ediyorsunuz. Ancak insanların bu durum içinde hala ümidini koruyabilmesi, her şeye rağmen yaşayan bir şehir olması bakımından da savaşın ilk dönemini oldukça başarılı anlatıyor.
İkinci bölüm savaşın farklı bir boyutuna değinmiş. İnsanın kibrine, kazanç ve şan sevdasına, korkaklığına odaklanmış.
Son bölüm ilk iki bölümün karması gibi. İki kardeşin hikâyesi şeklinde ilerlese de, aslında savaşın son dönemine dair bir toparlama. Ancak eksik, yarım kalmış hissi veriyor. Belki de haksız ölümleri bu denli iyi gözler önüne serdiği için.
Mutlaka okunmalı.
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.