Rilke bu notları,1904 yılında Roma'da kaleme almağa başlamıs.Yarı-otobiyografik sayılabilecek bir iç-döküm niteliğinde bu notlar, öyle ya, annesinin kendisine etek giydirdiği, bir kız gibi yetiştirmeğe calistigi bir adamdan beklenebilecek kadar da naif bir notlar bütünü denilebilir pekala. Şiirlerini bu notlarda, düzde de koşturmuş gibidir. Altı çizilecek, ve Rilke karakteristiğinde o kadar çok güzel cümleler kurmuş ki, buraya birini teyelleyeyim mesela: "Hiç kimseniz ve hiçbir şeyiniz yoktur, elinizde bir valiz ve bir kitap sandığı, çevrenize karşı ilgi duymaksızın, dünyada dolaşır durursunuz. Hayat mı bu! Yersiz yurtsuz, ana baba yadigarı eşyalardan yoksun, köpeksiz. Anılar olsaydı hiç değilse. Ama kimde anılar var ki? Çocukluk olsaydı, derinlere gömülmüş gibidir çocukluk. Bütün bunlara yaklaşabilmek için yaşlanmak gerek belki. İhtiyarlık bana güzel görünüyor..." Görüyorsunuz ki gençliğinde bile, yaşlılıyla uzaduyum halinde bir adam. Hayatının bir yerinde yaşam lekesini zihnine bulaştırmış ve o günden bu yana şiirlerinde ve metinlerinde, yine bu lekeden işkillenip, farklı mahlaslarla bu lekeden kaynak alan iç-dökümlerini yazadurmuş. Bu notlarda da, kendi yazdığı mısraları acımazsızca yerip, daha iyisini yazmak için kendi kendini teskin ve telkin edip ruhunu ve bedenini uzak yolculuklara davet ediyor. O gencecik yaşında bile inanılmaz bir iç ve dış görüsü var. Rilke için yazma dürtüsü; hem bir kaçış hem de kimi zaman o kaçtığı şeyin kollarına, koşmak gibi bir durumdu çünkü bu notları yazdığı dönemde de ciddi anlamda intiharı düşünmüs ve yazmaktan imtina etmiş. Hatta uzun bir dönem bu yaratıcı yazma dürtüsünü geçici olarak kaybetmiş. Çok sonra bir şatoda inzivağa çekilip ağıtlar... Bu kitap bir kez okunup rafa kaldıracak bir kitap kesinlikle değil, bilakis hemen basucunuzda zihininiz için alesta beklettiğiniz bir kitap olmalı. O kadar çok şeyden bahsediyor ki bu notlarda, flaneur edasiyle, yolda gördüğü ya da hayalinde olusturduğu bir durumu çok -anlamlı bir metafora dönüştürüp şasirtici uzun, girift cümleler kuruyor. Kimi yerlerinde sıkıldığımı itiraf etmeliyim fakat, yer yer anlatı lezzetinden cıkıp, karakterlerin birbirine karıştığı sıkıcı bir romana dönüştüğü sayfalar da yok değil. Sevecekseniz. Keyifli okumalar dilerim.

Malte Laurids Brigge'nin NotlarıRainer Maria Rilke · Can Yayınları · 20201,138 okunma

·

95 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

DaDa