Günlük tembelliğimiz bizi yaşama hevesimizden uzaklaştırır; yerine içi boş ve değersiz hayaller koyar. Sadece düzen sükunet ve verimli çalışmakla hayat gerçek mutluluğuna kavuşur." Yaşadığımı hissediyorum" diye tabir edilen duyguyu sadece çalışmayı alışkanlık haline getirerek elde edebiliriz. Bu ise çalışma isteğini dörde katlar ve tembel bundan haberdar değildir.
Sayfa 64 - Ediz YayıneviKitabı okudu
··
178 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.