Leopardi'nin düşüncelerinde iki terim sürekli olarak karşılaştırılır: indefinito ("belirsiz") ve infinito ("sonsuz"). Mutsuz bir hazcı olan Leopardi için bilinmeyen bilinenden her zaman daha çekicidir; umut ve imgelem, deneyimden kaynaklanan düş kırıklıklarına ve acılara karşı tek tesellidir. Dolayısıyla, insan, arzusunu sonsuz olana yansıtır; ancak arzunun sonsuz olduğunu düşleyebildiğinde memnunluk duyar. Ama sonsuz olanı algılayamadığı, tam tersine sonsuzluk düşüncesinden bile ürkerek geri çekildiği için, insan zihninin yapabileceği bir tek şey kalır geriye: Belirsiz olanla, birbirleriyle iç içe geçerek aldatıcı, ama gene de hoş bir sınırsızlık izlenimi yaratan duyumlarla yetinmek. "E il naufragar m'è dolce ın questo mare" ("Ve boğulmak güzeldir benim için bu denizde").
Sayfa 75
·
11 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.