Gönderi
“İnsan, iç dünyasına bir biçim verirken,
kendisini çevreleyen doğayı anlatmaya çalıştı, kendini doğanın bir parçası gördü. Yaşı yüzyılları aşkın Geyik Ana efsanesindeki ahlak anlayışının bugün bile geçerli oluşu beni şaşırttı. İnsanın, ilk kaynaklarından başlayan ve durmadan gelişen iyiliğe doğru akışı, doğaya akıllıca hakim olmak isteyişi, efsanede açıkça görülüyor.”
Kendi eleştirisiyle bitireyim. İnsanın zulmü, doğayı yok edişi, katliamları yüzyıllar geçse de tıpkı efsanelerdeki gibi devam ediyor. Güzel olanı yok etmek, iyiliğe karşı kötülüğün var oluşu, insanlığın mayasında var olanlardan. Bir beyaz geminin hayaliyle bekleyen küçük masum bir çocuğun gözünden iyi ve kötünün yansıması. Doğayla iç içe büyümüş, içselleştirilmiş bir efsane sonucu yaşanan hazin son. İnsanoğlu gittiği her yere baltasını da götürüyor.
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.