Kahramanların travmalarıyla yüzleşme biçimini hikayenin dışına taşırarak hatta belki de gerçeğin kurnazca çarpıtılmasıyla yer yer direkt kitabın kendisi olarak
kurulan bu anlatım; eseri okuyucunun defaatle 'vurulmasını' sağlayan bir yoğunluğa eriştirmekle kalmıyor, aynı zamanda açtığı alanla esere boca edilmiş çok sayıdaki trajik unsura getirilecek eleştirileri de haksız kılıp alışılmışın dışında ve görülmesi gereken bir teknikle okuyucuyu etkilemeyi başarıyor.
Modern anlamda 'romantik' kimselerin de duygulardan ziyade akıl yürütmeyle ilgilenen daha 'robotik' kimselerin de yazarın anlatım biçimine kayıtsız kalamayacağını düşündürten bu romanı, özel bir yere koymak gerekiyor.
