Merhamet zulmün merhemi olamaz.
Kitabın başından sonuna kadar ibrahim'in huzursuzlugunu sanki sizde onunla beraber yasiyorsunuz. Kaybettikleri,hiç bulamadıkları içinde ıbrahim kendini buluyor,sizde o yolculukta onun yoldaşı oluyorsunuz. Zülfü livaneli okuduğum 2 kitabında da beni hiç üzmedi. Keşke okumasaydim dedirtmedi. Yazan ellerine ve yüreğine sağlık.
