15 farklı hikaye, 15 farklı insan çehresi… Acının adı farklı olsa da, hissi aynıdır bu portrelerde. Kitabı okurken, bazen toplumsal acılarla yüzleşiyor, bazen de karakterin yerine kendinizi koyuyorsunuz. Bazı yaraları sarmak için önce onlarla yüzleşmek gerekir. Yazarın kalemi ve betimlemeleri sizi derinden etkileyecek. Hikayelerde ana temanın ortak olması, hikayeler arasında bir bağın olması, bütünlüğü bozmadan akıcı bir şekilde okumanızı sağlıyor. Kitabı okurken Nazım’ın dizeleri aklıma geldi: “Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?” Ben de düşündüm. Peki acının resmini yapabilir miyiz? Son olarak, onlar bozulmamış, saf bir kuşaktı. Ateşin Çocuklarına selam olsun. Bu yer, insana bildiklerini unutturan, hatırladıklarını içinde acıya dönüştüren kocaman bir girdap. Geçmişi hatırlamayanlar, onu bir kere daha yaşamak zorunda kalırlar. Bir tekerlemedir tarih bu coğrafyada; her dönem öznesi değişen, yüklemi hep aynı kalan. Sen anlatabilecek misin savaşın çocuklarına hiç mutlu olmadıkları kadar mutlu olabilecekleri sihirli bir peri masalını?

BoşlukEsra Odman İyier · Bence Kitap · 201210 okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilek Dinç