İNCE MEMED 2-YAŞAR KEMAL,459 sayfa,
Kitabımız müthiş bir doğa tasviri ile başlıyor.Tam Büyük Üstad’a yakışır bir tasvir.Kendinizi o büyülü ortamda hayal ediyorsunuz.Suların sesi kulağınızın dibinde akıyor,kuşların,börtü böceğin sesi ile sarhoş oluyor,o kırlık ,sazlık,otluk alanda kuşlar kadar hür hissediyorsunuz kendinizi.Bir karaçalı ağacını anlatışı var ki yazarın ,o uğursuz sayılan karaçalıyı sevesiniz,bahçenize dikesiniz geliyor
İşte o karaçalı şimdi bizim İnce Memed’imizi içine almış,onu jandarmadan saklamış,korumuştu.
Ağalık,beylik düzeni bitmiyor.Bu sefer Anavarza Ova’sı Vayvay köyü ve Ali Safa Bey.Çukurovada Abdi Ağayı kanadının altına alan Ali Safa Bey.
Bu ağalar beyler, biribirlerine ne kadar düşmansalar, o kadar dosttular.
Ali Safa Bey topraklarına toprak katmak için bu sefer Vayvay köyüne göz dikmişti.İnce Memed’in sığındığı,saklandığı köye.
Ağalar birken iki,ikiken üç olmaya başlarlar.İnce Memed’in başındaki belalar gittikçe çoğalır.Bu sefer öldürdüğü Abdi ağanın kardeşi Kel Hamza başına musallat olur,mumla aratır Abdiyi.Gelip köye yerleşir.Abdi gider Hamza gelir.
Ağalık düzeni topluma öyle bir yerleşmiş ki ağalar bunu çok normal görüyor,köylü ezilmişliğe alışmış kaderi olarak kabul ediyor.Üstüne üstlük bir de hükümetin cahil,gözü aç,rüşvetçi çalışanları da ağaların arkasında durup ,köylü de dayak,köyden sürülme,topraklarının elinden alınması ile tehdit edilince iş halkı koruyan eşkiyaya düşüyor doğal olarak.Adaleti iyi eşkiyalar sağlamaya çalışıyor.İnce Memed gibi.
İlk kitapta Abdi Ağayı öldüren İnce Memed halkın gözünde kahramanlaşır.Bu sefer Vayvay köyünde yaşayanlar ,başlarına dert olan Ali Safa Bey’i İnce Memed sayesinde yeneceklerini düşünerek ağalara,beylere isyan ediyorlar.
İnce Memed hem yeni aşkına,yeni kavgasına soyunurken bir yandan da kendi eşkiyalığını,düzen denen çarkların hiç değişmediğini ve değişmeyeceğini sorgulayarak kendi iç hesaplaşmasını yapıyor.Gitti Abdi geldi Hamza ,gitti Abdi geldi Hamza diye defalarca tekrarlıyor.
Kendisi iç dünyası ile hesaplaşırken Çukurova halkı onu çoktan bir efsaneye dönüştürüp isyan türkülerini dilden dile söylemeye başlarlar.
Şimdi Kel Hamza’yı öldüreyim diyorum ;yerine bin beter bir Kel Hamza daha gelecek.
Ağasız köy olurmuymuş,başsız beyinsiz kaldık,biribirimize düştük.
Bir ağaç ne kadar ulu,ne kadar güçlü,ne kadar sağlam olursa olsun,onu toprağından çıkaracak olursanız kurur.
Gözü korkmuş adam insandan başka bir mahluktur.
İşte böyle korkutulurdu köylünün gözü.Bir de Hükümetle.Hükümetle sonra…
