Zavallı kedicik, onu tartaklayan, korkutan, her türlü eziyeti yapan çocukların elinden kurtulur kurtulmaz gelip karanlıkta bir sandalyenin altına sinmiştir; artık orada istediği kadar tüylerini kabartıp tırnaklarını gösterecek, utançtan biçimden biçime giren yüzünü patileriyle yıkayacak ondan sonrada uzun bir zaman dünyaya, İnsanlara, hatta sahibinin evinde onu acıyan Sofracı kadının verdiği yemek artıklarını düşman gözüyle bakacaktır.