Tolstoy 'un sorusu geliyor akla; insan ne ile yaşar?
Bana göre ve belli ki yazara göre de umut ile ..
Olduğu haliyle kabul görme umudu ile..
İnsanın , üstüne o ya da bu şekilde yapıştırılmış tüm etiketleri kalktığında salt insan olarak sevilen ve kabul edilen olabilme ihtiyacının büyüklüğü ile toplumun bunu bireye sunabilme kapasitesinin küçüklüğü ölümüne yarışıyor kitapta..
Hiç de abartı bulunmayacak son derece gerçek bir hayattan yine hiç de abartı bulunmayacak bambaşka bir hayata ilerleyen Martin karakteri üzerinden yapılan müthiş bir toplum eleştirisi.