İçindeki boşluk sık sık ağlatıyordu Selda'yı. Hayatının nabzı ne kadar düşüktü. Sanki hamurunda bir şeyler eksik bırakılmış, Selda büyüdüğü her yıl bir yaş aldığı halde, hayatın yakıcı tadının alındığı o tamlığa, o biraz azametli olgunluğa varamamıştı. Yaşadığı yıllara bakıyor ve şu dünya üzerinde kendinden başka herkesin, herkesin değilse bile bazılarının, hayatta kan ter içinde kalarak derin damarlar kazdığını, kendisininse kumun üzerinde hemen kaybolacak bir iz bırakmakla yetindiğini düşünüyordu.
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.