Loyola bir askerdi ve tarikatını askeri modellere uygun kurdu; tarikat reisine koşulsuz itaat zorunluydu ve her Cizvit, kendisini heretikliğe karşı bir savaşa girmiş sayacaktı. Daha Trent Konsili sırasında Cizvitler etkili olmaya başladılar. Disiplinli, yetenekli, davaya tamamen bağlı ve usta propagandacıydılar. Teolojileri, Protestanlarınkinin tersiydi; St. Augustinus'un öğretisindeki Protestanların vurguladığı öğeleri reddettiler. Özgür iradeye inandılar ve kadere karşı çıktılar. Kurtuluş yalnızca imanla değil, hem imanla hem amelleydi. Cizvitler özellikle Uzakdoğu'da misyonerlik gayretleriyle itibar kazandılar. Günah çıkarıcı olarak popülerleştiler; çünkü (Pascal'a inanmak gerekirse) heretiklik konusu hariç, diğer din adamlarından daha hoşgörülüydüler. Eğitime yoğunlaştılar ve bu yüzden gençlerin zihinleri üzerinde büyük bir etkileri oldu. Teoloji işin içine girmediğinde, verdikleri eğitim bulunabilir en iyi eğitimdi; Descartes'a başka bir yerde öğrenebileceğinden daha fazla matematik öğrettiklerini göreceğiz. Siyasal olarak, hiçbir tehlikeden ve zahmetten çekinmeyen, birleşik, disiplinli, tek bir gövdeydiler. Katolik hükümdarları acımasızca eziyet etmeye teşvik ettiler ve fetihçi İspanyol ordularının peşinde, neredeyse yüzyıldır özgür düşünceye sahip olan İtalya'da bile Engizisyon terörünü yeniden kurdular.
Sayfa 65Kitabı okudu
·
70 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.