Gönderi

Amok Koşucusu
" "Sırrı sadece bana ait, başka kimseye değil. Anlıyor musunuz? Diğer yolculardan neden uzak durduğumu, gülüşmelerini ve konuşmalarını duymaya, aptalca cilveleşmelerini izlemeye neden katlanamadığımı anlıyor musunuz? Çünkü aşağıda, çay balyalarının ve Brezilya fıstığı kutularının arasında onun cenazesi duruyor. Kapakları kapalı olduğu için ona yaklaşamıyorum fakat yolcular gezinti güvertesinde aşağı yukarı dolaşırken ya da salonda neşeyle dans ederken gece gündüz yakınımda olduğunu hissediyorum. Aptalca görünüyor, biliyorum. Denizin altında milyonlarca ceset var ve insanların karada ayak bastığı her noktanın altında da çürümüş ölüler. Yine de buna dayanamıyorum. Cenazesini evine götüren bu gemide, dans edip gülünmesine dayanamıyorum. Benden ne beklediğini biliyorum. Hala yapmam gereken bir şey var. Sırrı hâlâ güvende değil ve güvende olana kadar, ona verdiğim söz yerine getirilmiş olmayacak." "
Sayfa 113 - Dekalog Yayınları
·
1 artı 1'leme
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.